Ochtendritje

Met de herinnering aan een heerlijk weekend in mijn hoofd en de warme ochtendzon op mijn gezicht, fietste ik maandagochtend naar mijn werk. Bij dat ene stoplicht waar we altijd met z’n allen lang wachten op het groene licht, sloot ik achteraan de rij. De warmte van de zon was zo weldadig, dat ik mijn ogen even sloot. Na enige tijd opende ik ze toch maar weer: mijn medefietsers waren geruisloos opgestapt, tientallen meters verder gefietst, het licht stond alweer op rood en ik stond middenin de stad, middenop een kruispunt, middenop de weg te glimlachen. Heerlijk!