Deze dagen heb ik minder om handen dan vroeger. Alhoewel ik een leuke lijst met wensen heb, heb ik moeite met de leegte. Die ledigheid maakt dat weinig urgent voelt en dat ik dus kan aanrommelen. Dat voelt echter als verspilling. Ik wil nuttige en belangwekkende dingen doen. Maar daar zet ik mezelf niet zomaar toe door gebrek aan urgentie. Deze spiraal van gedachten en gevoelens doet vervolgens haar werk met mijn gemoed.
Er komt mist op. Daarin verdwijnt de tijd en soms meer dan dat. Ik raak verwijderd van mijn kern en voel me wegglijden. Ontevreden over mezelf, onzeker over mezelf. De twijfel slaat toe. Allemaal herkenbare oude patronen in mijn hoofd.
Wat te doen? Wat heb ik de afgelopen jaren geleerd dat me nu kan helpen?
Het antwoord is simpel: in het nu zijn. Dan voel ik het vertrouwen terugvloeien en ben ik bereid met het leven mee te bewegen. Dan voel ik me krachtig en gesteund. Dan is het kleurrijk. Ik voel energie bubbelen van binnen en kom als vanzelf in beweging.
Ik word deze periode voortdurend met deze eenvoudige les geconfronteerd. Als ik denk dat ik het onder de knie heb, ben ik het de volgende dag weer vergeten. Opnieuw, steeds opnieuw moet ik kennelijk ervaren dat het helpt in het nu te zijn. Ik merk wel ietsje sneller als de mist komt opzetten en wat me dan te doen staat. Maar echt beklijven doet het nog niet, dat vergt kennelijk meer oefening.
Een ongebruikelijke manier van leren, omdat het niet meteen goed gaat nu ik de oplossing ken. Zo anders dan leren met mijn hoofd.
Deze periode besteed ik dus aan het waarachtig laten doordringen van deze simpele maar wezenlijke les. Iedere dag opnieuw en kleine stapjes vooruit en achteruit en weer vooruit. En dat is goed en dat is genoeg. En eigenlijk ook wel nuttig en belangwekkend.
Lieve Renate,
Hoe herkenbaar. In gelijke omstandigheden vlieg ik tegen de muren op.
Knap dat je de afstand kunt nemen om de uitdaging te zien: alles er laten zijn zoals het zich aandient. A hell of a job! Noem dat maar niks doen 🙂
Ik wens je veel liefs en veel wijsheid
X Vieve
Dank Vieve! Xxx
Lieve Renate,
Wat heb je dat mooi omschreven! Erg herkenbaar en ook actueel voor mij op dit moment. Een mooie oefening in “het zijn met wat is”. Liefs Noor
Lieve Renate,
Wat mijn gemoedstoestand enorm helpt is elke ochtend mediteren. Vind het heerlijk om me door Ophrah en Deepak door geleide meditatie mee te laten nemen. Wie weet vind jij het ook fijn: https://chopracentermeditation.com/
Dikke knuffel en weet zeker dat je hier hoe dan ook nog weer sterker en wijzer uit komt! xxx Manon
Wat mooi geschreven Renate. Dat boek komt er toch ook nog?:)
Jazeker. Dat is mijn intentie! Dank voor je compliment 🙂
Ja, het zou mooi zijn als je zo nu en dan je hersenen even uit kon zetten, gewoon een beetje liggen en je vacht likken (wij hebben twee katten….). In het moment leven is goed maar vergeet die andere gouden regel niet…. No need to be perfect…..