Om me heen hoor ik deze dagen zeggen dat online videomeetings echt een uitkomst bieden. En ik hoor ook dat de kwaliteit van online niet te vergelijken is met een echt fysiek treffen.
Maar is dat laatste waar? Klopt het dat een fysieke meeting een hogere ‘ontmoetingskwaliteit’ heeft?
Het is een onderzoek dat me al een tijdje bezighoudt en daarom bevraag ik mezelf en mensen om me heen erover.
- Wat maakt een fysieke ontmoeting beter dan online?
- Wat mis je als je elkaar online ontmoet? Wat zijn voordelen van online?
- In hoeverre kun je online aanvoelen of horen of zien hoe het met de ander gaat?
- Hoe open en eerlijk druk je jezelf online uit?
- Wat is behulpzaam om je online veilig te voelen om je uit te spreken?
- In hoeverre kun je nabijheid ervaren als je online in gesprek bent?
- Wat is de toegevoegde waarde van elkaar kunnen aanraken?
- Welke energetische verschillen ervaar je tussen online en fysiek ontmoeten?
Mijmerend over deze vragen kom ik steeds meer tot een nieuwe overtuiging. En deze overtuiging luidt dat er online veel meer en diepere verbinding mogelijk is dan ik ooit voor mogelijk had geacht. De beperkingen van wat er online mogelijk is, wordt veel meer door mijn denken bepaald dan door wat ik feitelijk ervaar.
Want feitelijk ervaar ik online zeer geregeld grote nabijheid. Ik ervaar – net als via de telefoon – dat ik heel persoonlijke en intieme ontmoetingen heb. Dat ik me getroost kan voelen als ik huil. Dat ik me opgeladen voel na een uitwisseling met mijn collega’s. En ook dat ik alles om me heen en mezelf even vergeet en IN het gesprek ben met elkaar.
Het is pionieren hoe we een prettige plek maken van een ongemakkelijk omgeving. Verken je mee wat de mogelijkheden zijn in de online ontmoeting? Hoe kunnen we hier meer mee? Kan het zijn dat er – eendachtig de quantum mechanica – eigenlijk geen afstand is tussen ons, omdat we ‘interconnected’ zijn en dat we dat ook steeds meer kunnen ervaren als we ons daarvoor openstellen?
Geef een reactie