Vanmorgen werd ik gewekt door de gaaien. Wat een gedoe daar in de binnentuin. Inmiddels herken ik hun ‘stemmen’.
Ik ben meteen weer met mijn hoofd uit het wc-raampje gaan hangen. In de appelboom zaten de drie jongen bij elkaar in de buurt van de stam en de ouders vlogen in het rond en voerden hen af en toe.
Tijdens mijn weekje vakantie had mijn vader wel naar de gaaitjes uitgekeken, maar ze niet gezien. En Florien adviseerde me de gaaitjes nu los te laten. “Volgend jaar weer, mama”.
Nou mooi niet dus. Ik volg ze nog even.
“Mag ik alsjeblieft binnenkomen?”
Dit gaaitje was in onze patio verzeild geraakt en van daaruit is het lastig terugvliegen naar de binnentuin. De buurvrouw kwam het gaaitje redden en liet ‘m weer los op haar veranda.
Geef een reactie