Gehechtheid aan jouw verhaal

Op woensdag 28 augustus 2013   /   blog, coaching, leiderschap, veranderen   /   3 Reacties

Deze korte tekst van Paul Ferrini raakte me bijzonder en daarom deel ik ‘m.

 

Attachment to your Story

You are free to be responsible for your life right now, but do you want to be?

Are you ready to give up your attachment to your story?

The problems you perceive in your life are projections of the internal conflict: “I want but I cannot have.”

If you would allow yourself to have what you want, or if you would stop wanting it, this conflict would cease.

Your story of “seek but do not find” would be over.

Be honest with your self.
Are you willing to give up the drama?
Or has your pain, your scarcity, your need to fix or be fixed become part of your personality?

Has your story become your identity?

If not, let the past dissolve right here, right now.
Be totally responsible for what you choose.
There are no more excuses.

Back to Top
Back to Top

Oude en nieuwe overtuigingen

Op woensdag 15 mei 2013   /   blog, veranderen   /   Geef een reactie

Vroeger als ik dan een avondje niets had (zoals vanavond), moest ik van mezelf nodig een vriendin bellen om bij te praten. Nu hoef ik dat niet meer van mezelf. Het is maar iets relatief kleins, maar los komen van overtuigingen… het kost soms wat moeite.

En gelukkig heb ik nog steeds vriendinnen ;-).

Back to Top

Impact van Dream Dialogue

Op zondag 03 juni 2012   /   blog, dialoog, veranderen   /   Geef een reactie

De Dream Dialogue reis naar Bethlehem heeft op meerdere vlakken impact op mij gehad. Allereerst ben ik geïnspireerd geraakt door de professionals die ik heb ontmoet. Zij doen hun werk met een standvastigheid en een doorzettingsvermogen die grote indruk maakt. De dagelijkse hindernissen en het onrecht waaronder Palestijnen leven, roepen zo’n verzet op, dat ik mijn pet afneem voor hen die deze energie tot een constructieve kracht weten om te zetten: in dialoog organiseren, in naschoolse zorg voor kinderen gericht op het ontwikkelen van hun creativiteit, in duurzame landbouw. Prachtige initiatieven die alleen kunnen ontstaan dankzij een lange adem en geloof in hun werk.
Ten tweede blijkt dat dialoog overal een krachtige manier is om mensen met elkaar te verbinden. Omdat het delen van persoonlijke ervaringen centraal staat. Verhalen horen en verhalen vertellen, bracht me in de gelegenheid indrukwekkende Palestijnse dames te ontmoeten. Eén vrouw zei: “Als ik naar het Sumud House ga [waar dialoogbijeenkomsten plaatsvinden] laat ik mijn angst bij de drempel achter. Ik kijk niet achteruit en niet vooruit, maar bén hier gewoon met andere vrouwen.” Het was een vrouw met ondeugend twinkelende ogen en een humor die de hele groep verlichtte. In de pauze nam ze me terzijde en fluisterde dat ze ook met Israeli sprak. Haar moed inspireerde me zeer.
De impact van het conflict op het dagelijks leven is het derde waarvan ik onder de indruk ben geraakt. Je kan nog zoveel lezen, horen en zien op tv, maar het zelf ervaren maakt dat ik pas echt snap wat bijvoorbeeld de bouw van zo’n muur betekent. Dan kun je niet meer naar de universiteit, je land kun je niet meer bewerken, je moet een vergunning aanvragen om je familie te bezoeken die enkele kilometers verderop wonen. Zaken die vanzelfsprekend zijn, zijn dat ineens niet meer.
De mix van de kennismaking met de professionals, de Palestijnse dialoogmethodiek, de mensen en de omstandigheden, maakt dat ik van de toepassing van de methodiek in Nederland een meer integrale ervaring kan maken. Alle deelnemers aan de reis zullen dialogen organiseren en deze zomer (2012) delen we onze ervaringen met het Arab Educational Institute in Bethlehem. De overeenkomsten tussen de Nederlandse en Palestijnse methodiek zijn groot, maar er zijn ook verschillen. En die zijn interessant om samen te verkennen en dialoog daarmee op een hoger plan te brengen.

Als je het leuk vindt om in juni 2012 zo’n dialoogbijeenkomst bij te wonen, mail me dan.

Back to Top

Breaking the Silence

Op donderdag 29 maart 2012   /   blog, veranderen   /   Geef een reactie

Very impressive tour in Hebron by Breaking the Silence. It is an organisation of former soldiers who give tours through places they have served. Some facts:
Hebrons city centers economy is destroyed, the streets are desolate. 850 settlers live in two handfull of buildings and 35000 Palestinians can not use the main roads anymore.
Some frontdoors of Palestinian houses have been sealed and they have to leave their home by crossing roof tops. Palestinians can walk certain streets to get to the holy tomb of Abraham, but cannot drive vehicles.
The central busstation has been transformed into an army base. On this army base live 6 settler families.
A 7-years-old kid tried to trow a raw egg at our tourguide but did not dare in the end because we could be hit too.
We passed through a checkpoint in a desolete street and were suddenly in the middle of Palestinian city life. The contrast was immense.
The meet market, the fruit meket, the jewelry market, the vegetable market: all destroyed or abandonned.
All the main routes from North to South in the city center have been closed of blocked.
Palestinian children have to be protected on their way to school by an international organization (Tiph). The 850 settlers have to be protected by an army of 600 soldiers.
The last time an Israeli was killed in Hebron was in 2003. Almost ten years later this is no reason to lift some of the restictions for Palestinians.

Back to Top

What dialogue brings to young people

Op woensdag 28 maart 2012   /   blog, dialoog, veranderen   /   Geef een reactie

The dialogue meeting this afternoon at the Youth and Media Center of AEI in Bethlehem was of a whole different nature than yesterdays meeting. This time we met with young people and had a dialogue about ‘Fasting’. It was eager and enthusiastic and at moments more like a discussion than dialogue. The participants were so eager to contribute and react :-).

For young people these dialogue meetings bring them a lot: meeting people, useful experience for a future job, to break my shyness, to learn English, talking to men (said a woman), celebrate feasts, discuss honestly without fears, develop my leadership, learn to reflect and communicate and imagine (different from school where focus is in reading), really getting to know eachother, learn how to share my opinion in a produtive way, helps to analyze, breaking barriers between eachother, practise listening (“that is hard for Arabs”), getting wisdom, learns to be a peace maker, respect differences, learn about our history, express myself and my feelings and emotions, makes me more aware of who I am and last bur not least “I am visible now!”.
Enough reasons to meet every Saturday as a group? I would think so!!

Back to Top

Connecting through sharing

Op maandag 26 maart 2012   /   blog, community building, dialoog, veranderen   /   Geef een reactie

Today we had the first meeting with the Arab Educational Center (AEI). We met in  the Sumud Story house, a community center where personal stories are collected. And personal stories we shared today! After a warm welcome and an introduction of the dialogue method that AEI has developed, we were invited to participate in a womens group. The best way to learn about a new way of dialogue is of course to experience it ourselves.

The dialogue focused on “Forgive and Forget”. We read a quote and reflected on it. “Feel deep inside what this words mean to you; what thoughts come to mind?” It was hard but we succeeded to be silent for two minutes and then started sharing stories about forgiveness. Our dialogue facilitator managed very well to create a safe atmosphere in no time, so very personal and impressive stories could be shared. A special moment of great openess and we all felt connected to eachother through our stories and across our differences.

We ended this dialogue with stating an action we wanted to do immediately. The same way a dialogue of ‘Nederland in dialoog’ ends. We decided among other things to walk to the wall just outside the Sumud House and looked at it together and made wishes for the future.
This wall that has been built right through the city of Bethlehem and separates the  city, the Palestinian villages and the settlements for security reasons. It’s very high and ugly and has disrupted a lot of lifes. In our blogs the wall topic will be discussed in more details the next days, I guess, because the impact on lifes of Palestinians is great.

The most impressive moments for me today were the sharing of stories and seeing the very professional dialogue facilitator doing an amazing job with the women. I learned a lot, not only from participating in dialogue, but also about living in the occupied territories of Palestine. 

Back to Top

Palestine dialogue

Op zaterdag 03 maart 2012   /   blog, dialoog, saamhorigheid, veranderen   /   1 Reactie

Only three more weeks and then I will fly to Tel-Aviv as member of a Dutch delegation of dialogue experts.
We will be trained by a Palestine organization in their dialogue method: several days of training and learning while doing. I am very excited about it, as you can imagine!
Our journey will take ten days and a great program has been prepared for us including visits to several organizations in cities in the occupied territories and Israel.
Any people we should meet related to dialogue (we FB-ers have a great network together!)? Please let me know and I’ll do my utmost to fit it in.
Being part of this delegation is a special occasion of my UWC-spirit in action and that means a great deal to me. Like UWC: we are going to learn a lot and have a personal experience that will bring about change, no matter what of how.
I promise I will report here.

Back to Top

Tankstation voor de Liefde

Op zaterdag 05 november 2011   /   blog, community building, saamhorigheid, veranderen   /   Geef een reactie

Gisteren – op de warmste 4 november ooit – heb ik heerlijk in het duinlandschap gewandeld met Lie van Schelven om samen te verkennen wat het project/mijn droom “Tankstation van de Liefde” zou kunnen worden. In ieder geval een Tankstation voor warmte!

Het is nu een grillige fase waarin ik nog niet goed onder woorden kan brengen wat het Tankstation kan zijn. Of het een fysieke plek kan zijn of een community of een virtuele plek, dat weet ik niet. De belangrijkste woorden die er zijn: warmte, troost, wijsheid en saamhorigheid.
Saamhorigheid is wat mij betreft een beweging die tegengesteld is aan individualisering. De samenleving bevindt zich dus ergens op een schaal tussen saamhorig en geïndividualiseerd.

Ik ben vandaag mede dankzij Lie tot de conclusie gekomen met een kleine stap te beginnen. En die stap is: te gaan eten met mensen in het teken van het Tankstation van de Liefde en dan te kijken wat er kan gebeuren/gebeurt. Vanavond in huiselijk kring meteen ook geëxperimenteerd met eten en praten erover en veel nieuwe inbreng gekregen van mijn oudste dochter.

En terwijl ik dit allemaal opschrijf denk ik: “Iets minder zweverig en abstract verwoorden zou fijn zijn…”. Maar als een echte Plant, volgens de Belbin teamrollen, is dat natuurlijk geen sinecure.

Als je dit leest en denkt “dat eten en praten erover dat lijkt me wel wat”, laat het me dan weten.

Wordt vervolgd!

Back to Top
Back to Top