Gisteren – op de warmste 4 november ooit – heb ik heerlijk in het duinlandschap gewandeld met Lie van Schelven om samen te verkennen wat het project/mijn droom “Tankstation van de Liefde” zou kunnen worden. In ieder geval een Tankstation voor warmte!
Het is nu een grillige fase waarin ik nog niet goed onder woorden kan brengen wat het Tankstation kan zijn. Of het een fysieke plek kan zijn of een community of een virtuele plek, dat weet ik niet. De belangrijkste woorden die er zijn: warmte, troost, wijsheid en saamhorigheid.
Saamhorigheid is wat mij betreft een beweging die tegengesteld is aan individualisering. De samenleving bevindt zich dus ergens op een schaal tussen saamhorig en geïndividualiseerd.
Ik ben vandaag mede dankzij Lie tot de conclusie gekomen met een kleine stap te beginnen. En die stap is: te gaan eten met mensen in het teken van het Tankstation van de Liefde en dan te kijken wat er kan gebeuren/gebeurt. Vanavond in huiselijk kring meteen ook geëxperimenteerd met eten en praten erover en veel nieuwe inbreng gekregen van mijn oudste dochter.
En terwijl ik dit allemaal opschrijf denk ik: “Iets minder zweverig en abstract verwoorden zou fijn zijn…”. Maar als een echte Plant, volgens de Belbin teamrollen, is dat natuurlijk geen sinecure.
Als je dit leest en denkt “dat eten en praten erover dat lijkt me wel wat”, laat het me dan weten.
Wordt vervolgd!
