Nieuwe sociale structuren en dialoog

Op zaterdag 03 november 2012   /   blog, dialoog, saamhorigheid   /   Geef een reactie

diversiteitOm mij heen zie ik nieuwe sociale structuren groeien in kracht. In plaats van familie, kerk en vereniging, ontstaan vriendengroepen, samenwerkingsverbanden, huiskamers met stadsverlichting, gedeelde werkplekken (S2M, The Hub). Allemaal plekken waar mensen elkaar vinden en zich thuis voelen. Een mooi voorbeeld was laatst een uitspraak van de kinderen na een etentje met vier bevriende gezinnen. Ze voelden zich zo fijn en op hun gemak en zeiden: “Eigenlijk zijn dat mijn neven en nichten”.

Tijdens een dialoog die ik bijwoonde in het kader van de Week van de Dialoog kwam ditzelfde onderwerp aan de orde. Ook andere mensen gaven aan dat ze deze zelfgekozen groepen en verbanden als een warme en mooie nieuwe saamhorigheid ervaren. Mooi om te horen voor iemand die bezig is met meer (bewustzijn over) saamhorigheid. Heel mooi zelfs.

Tijdens de droomfase van de dialoog (methodiek) werd ik me ook bewust van een mogelijke keerzijde van deze nieuwe structuren. Anders dan familie en kerken kiezen we namelijk zelf met wie we een verband vormen. En daarin schuilt de keerzijde. We zijn namelijk allemaal geneigd om mensen om ons heen te verzamelen waar we ons lekker bij voelen. En dat zijn vaak mensen die op ons lijken, met dezelfde interesse, dezelfde waarden en normen. Dat zijn soms niet de mensen waarvan je verschilt, die zo anders zijn dat ze je aan het denken zetten of waarmee je eens een flinke clash hebt. En dat is wel de diversiteit die je nodig hebt om te groeien, te ontwikkelen, mooie ondernemingen te bouwen, creatief te zijn. Hoe meer diversiteit er in een groep is, hoe groter het potentieel om met elkaar bergen te verzetten.

Dan is het zo fijn dat er de Week van de Dialoog is en dialoog in het algemeen eigenlijk. Deze week biedt meer dan anders de gelegenheid om in gesprek te raken met mensen die niet in je natuurlijke netwerken zitten. Mensen die een heel andere visie op zaken hebben. Mensen die anders in het leven staan dan jij maar net zo oprecht zijn. De 2000 dialoogtafels in NL bieden een prachtige gelegenheid om de diversiteit te ontdekken en je netwerken daarmee te verrijken.

 

Back to Top

Boek: Ongekend hoogbegaafd van Jacqueline Lucas

Op dinsdag 17 juli 2012   /   blog, boek, coaching, hoogbegaafd   /   Geef een reactie

In 13 portretten van hoogbegaafden geeft Jacqueline Lucas een inkijk in hun levens. Kenmerkend is wel dat bijna al hun schoolcarrières moeizaam zijn geweest. Van haast autistisch terugtrekgedrag tot heel sociaal gezellig lanterfanten, maar niet echt leren leren. Veel hoogbegaafden voelen zich zo onbegrepen dat ze sterk aan zichzelf gaan twijfelen. “Ben ik wel normaal?”, “Snap ik het nu niet, of de anderen?” en “Laat maar, ik regel het wel zoals het mij uitkomt”. In het boek komt ook veel eenzaamheid voor, inclusief echtscheidingen. Ook op het werk kan hoogbegaafdheid niet altijd tot volle wasdom komen. Bijvoorbeeld een hoogleraar die zijn hoogbegaafde AIO zegt te stoppen met zijn onderzoek omdat wat hij doet zo moeilijk is dat zijn collega’s het niet zouden begrijpen…
Gelukkig ontstaan er ook relaties die wel werken. Tussen hoogbegaafden bijvoorbeeld die elkaar bij Vereniging Mensa ontmoeten en zich (eindelijk) begrepen voelen. Het mooie van het boek vind ik de innerlijke kracht van de geportretteerden om uit de lastige situaties omhoog te klimmen. Soms komt er een dikke vette crisis aan te pas, maar ze vinden een pad in het leven waarop ze hun talenten kwijt kunnen.
Omdat ik mijn coachingspraktijk ook expliciet opstel voor hoogbegaafden, lees ik veel over het onderwerp. Dit boek vind ik bovengemiddeld inspirerend omdat je een inkijkje gegund is in hun levens en daar kan een theoretische verhandeling nooit aan tippen. Aanrader!

Back to Top

Boek: Joan Freeman – Gifted Lives

Op vrijdag 06 juli 2012   /   blog, boek, hoogbegaafd   /   Geef een reactie

Joan Freeman heeft 35 jaar lang meer dan 200 kinderen gevolgd op hun reis door het leven. Zowel gewone kinderen als hoogbegaafde kinderen. Omdat ze zo’n lang en uitgebreid onderzoek (testen, regelmatig terugkerende diepte interviews) heeft gedaan, kan ze conclusies trekken over de impact van hoogbegaafdheid op de levens van de betrokkenen. De ondertitel van het boek luidt dan ook: “What happens when giften children grow up”.
In het boek beschrijft ze twintig portretten van opgroeiende kinderen/tieners/volwassenen. Ze schrijft helder en toegankelijk en met een frisse scherpte die haar onderzoeksobjecten en hun opvoeders niet spaart. Ze heeft door de jaren heen vanzelfsprekend met velen van hen een band opgebouwd, maar ik heb het idee dat dat haar objectiviteit niet hindert.
In bijna ieder verhaal belandt ze op een punt (zo rond 12-14 jaar) waarbij ze schrijft “als ik nu gestopt was met mijn onderzoek dan was het verhaal een success story geweest”. Maar Freeman gaat door en maakt zichtbaar hoe verwachtingen en druk invloed hebben op de emotionele gezondheid van hoogbegaafde (jong)volwassenen. Het hangt erg af van de persoonlijkheid van de kinderen of ze hun enorme mogelijkheden ook weten te benutten in het leven. Veel van hen gaan door een crisis voordat ze echt hun weg vinden met de capaciteiten die ze hebben.

Een paar citaten die mij aanspraken:

Hoe mensen omgaan met tegenslag is wezenlijk voor hoe ze omgaan met hun hoogbegaafdheid. (p 5)

Als hoogbegaafd gelabelde kinderen hadden veel vaker emotionele problemen dan niet gelabelde kinderen. (p 10)

Hoogbegaafdheid is niet de oorzaak van emotionele problemen bij hoogbegaafden. De emotionele problemen zijn het gevolg van de reacties van anderen op hun uitzonderlijkheid. (p 22)

Druk om te presteren kan bij hoogbegaafden leiden tot perfectionisme of het alternatief, namelijk je brainpower inhouden omdat dat je populariteit ten goede komt. (p 29)

Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat hoogbegaafden niet meer dan anderen last hebben van psychiatrische/ psychologische aandoeningen. Juist het omgekeerde geldt, ze zijn juist heel sterk en goed in staat met moeilijkheden om te gaan. Maar als het mis gaat, als een kind vreemd wil zijn, dan kan hij daar heel effectief in zijn als hij hoogbegaafd is. (p 45)

Voor ouders is het koorddansen om hoogbegaafden op te voeden. Een groot deel van de problemen wordt veroorzaakt door gebrek aan communicatie, vooral als het probleem van te hoge druk op het kind niet wordt gezien/ erkend. (p 60)

Verveling op school, daarover klagen ouders meer dan de kinderen zelf. Verveling heeft meestal twee oorzaken:
– problemen thuis waardoor ze psychologische verwarring ervaren en zich moeilijker kunnen concentreren;
– anders denken dan de school van hen verwacht. Ze hebben een levendige originele brein. Hun frisse/andere benadering wordt terzijde geschoven door school. (p 109-110)

Onderpresteren is veelvoorkomend. Het verminderen van een kind’s eigenwaarde, het stereotyperen van een genderrol of negatieve sociale houding kunnen allemaal bijdragen aan een beperking van de ontwikkeling van een kind. (p 290)

Hoogbegaafden zijn beter uitgerust om om te gaan met de ‘slings and arrows of outrageous fortune’ (Hamlet). Uit het onderzoek bleek juist de buitengewone kracht van hoogbegaafden en getalenteerden om te gaan met problematische opvoeding, plotselinge veranderingen in het leven, fysieke beperkingen, constante put-downs, valse verwachtingen, armoede, gebruikt worden in het voordeel van anderen en zo voort. (p 296)

Back to Top

Sociaal ondernemen

Op zondag 03 juni 2012   /   blog   /   Geef een reactie

Doel van mijn bedrijf is mensen te inspireren om de volgende stap op hun ontwikkelingspad te zetten. Ik doe dit als sociaal ondernemer. De samenleving heeft mijns inziens behoefte aan sociaal ondernemers die het initiatief nemen of helpen bij het tot uitdrukking brengen van maatschappelijke veranderingen en verschuivingen.

Ter illustratie de definitie van sociaal ondernemerschap:
Een sociaal ondernemer pakt een maatschappelijk probleem op bedrijfsmatige manier aan en brengt daarmee een duurzame maatschappelijke verandering te weeg. Daarbij staat de maatschappelijke winst op de eerste plaats, de financiële winst is noodzakelijk om te blijven bestaan.

 

Maatschappelijke veranderingen

Mijns inziens is op macroniveau een verschuiving gaande van een maatschappij waarin het denken en de ratio centraal staat naar een samenleving waarin het voelen belangrijker is.
– De maatschappij wordt uitgedaagd een veilige saamhorige plek te zijn, terwijl de samenleving de afgelopen decennia steeds meer geïndividualiseerd is geraakt met een nadruk op het verwerven en behouden van materiële zaken en verworven rechten (bijv. verzet verhogen AOW-leeftijd, delen van lasten binnen Europa);
– Organisaties worden uitgedaagd te veranderen naar netwerken omdat mensen de bestaande structuren meer belastend dan ondersteunend ervaren (bijv. minder regeldruk, processen vereenvoudigen, minder overheid, standaard hypotheekproducten);
– Van leiders wordt verwacht dat zij meer vanuit vertrouwen gaan opereren en de neiging tot control loslaten (bijv. Het Nieuwe Werken);
– Individuen worden uitgedaagd het tempo van veranderingen bij te houden evenals hun contacten via sociale media en lopen daarbij tegen de grenzen aan van wat ze kunnen verwerken (bijv. toename burnout en adhd/add);
– Jongeren staan voor de opgave wereldissues op te lossen, die zulke grote consequenties hebben dat het moeilijk is te bepalen waar te beginnen en vertrouwen te hebben dat jouw bijdrage daarin van belang is.

Deze ontwikkelingen stimuleren mij in mijn sociaal ondernemerschap.

Back to Top

Impact van Dream Dialogue

Op zondag 03 juni 2012   /   blog, dialoog, veranderen   /   Geef een reactie

De Dream Dialogue reis naar Bethlehem heeft op meerdere vlakken impact op mij gehad. Allereerst ben ik geïnspireerd geraakt door de professionals die ik heb ontmoet. Zij doen hun werk met een standvastigheid en een doorzettingsvermogen die grote indruk maakt. De dagelijkse hindernissen en het onrecht waaronder Palestijnen leven, roepen zo’n verzet op, dat ik mijn pet afneem voor hen die deze energie tot een constructieve kracht weten om te zetten: in dialoog organiseren, in naschoolse zorg voor kinderen gericht op het ontwikkelen van hun creativiteit, in duurzame landbouw. Prachtige initiatieven die alleen kunnen ontstaan dankzij een lange adem en geloof in hun werk.
Ten tweede blijkt dat dialoog overal een krachtige manier is om mensen met elkaar te verbinden. Omdat het delen van persoonlijke ervaringen centraal staat. Verhalen horen en verhalen vertellen, bracht me in de gelegenheid indrukwekkende Palestijnse dames te ontmoeten. Eén vrouw zei: “Als ik naar het Sumud House ga [waar dialoogbijeenkomsten plaatsvinden] laat ik mijn angst bij de drempel achter. Ik kijk niet achteruit en niet vooruit, maar bén hier gewoon met andere vrouwen.” Het was een vrouw met ondeugend twinkelende ogen en een humor die de hele groep verlichtte. In de pauze nam ze me terzijde en fluisterde dat ze ook met Israeli sprak. Haar moed inspireerde me zeer.
De impact van het conflict op het dagelijks leven is het derde waarvan ik onder de indruk ben geraakt. Je kan nog zoveel lezen, horen en zien op tv, maar het zelf ervaren maakt dat ik pas echt snap wat bijvoorbeeld de bouw van zo’n muur betekent. Dan kun je niet meer naar de universiteit, je land kun je niet meer bewerken, je moet een vergunning aanvragen om je familie te bezoeken die enkele kilometers verderop wonen. Zaken die vanzelfsprekend zijn, zijn dat ineens niet meer.
De mix van de kennismaking met de professionals, de Palestijnse dialoogmethodiek, de mensen en de omstandigheden, maakt dat ik van de toepassing van de methodiek in Nederland een meer integrale ervaring kan maken. Alle deelnemers aan de reis zullen dialogen organiseren en deze zomer (2012) delen we onze ervaringen met het Arab Educational Institute in Bethlehem. De overeenkomsten tussen de Nederlandse en Palestijnse methodiek zijn groot, maar er zijn ook verschillen. En die zijn interessant om samen te verkennen en dialoog daarmee op een hoger plan te brengen.

Als je het leuk vindt om in juni 2012 zo’n dialoogbijeenkomst bij te wonen, mail me dan.

Back to Top
Back to Top

Breaking the Silence

Op donderdag 29 maart 2012   /   blog, veranderen   /   Geef een reactie

Very impressive tour in Hebron by Breaking the Silence. It is an organisation of former soldiers who give tours through places they have served. Some facts:
Hebrons city centers economy is destroyed, the streets are desolate. 850 settlers live in two handfull of buildings and 35000 Palestinians can not use the main roads anymore.
Some frontdoors of Palestinian houses have been sealed and they have to leave their home by crossing roof tops. Palestinians can walk certain streets to get to the holy tomb of Abraham, but cannot drive vehicles.
The central busstation has been transformed into an army base. On this army base live 6 settler families.
A 7-years-old kid tried to trow a raw egg at our tourguide but did not dare in the end because we could be hit too.
We passed through a checkpoint in a desolete street and were suddenly in the middle of Palestinian city life. The contrast was immense.
The meet market, the fruit meket, the jewelry market, the vegetable market: all destroyed or abandonned.
All the main routes from North to South in the city center have been closed of blocked.
Palestinian children have to be protected on their way to school by an international organization (Tiph). The 850 settlers have to be protected by an army of 600 soldiers.
The last time an Israeli was killed in Hebron was in 2003. Almost ten years later this is no reason to lift some of the restictions for Palestinians.

Back to Top

What dialogue brings to young people

Op woensdag 28 maart 2012   /   blog, dialoog, veranderen   /   Geef een reactie

The dialogue meeting this afternoon at the Youth and Media Center of AEI in Bethlehem was of a whole different nature than yesterdays meeting. This time we met with young people and had a dialogue about ‘Fasting’. It was eager and enthusiastic and at moments more like a discussion than dialogue. The participants were so eager to contribute and react :-).

For young people these dialogue meetings bring them a lot: meeting people, useful experience for a future job, to break my shyness, to learn English, talking to men (said a woman), celebrate feasts, discuss honestly without fears, develop my leadership, learn to reflect and communicate and imagine (different from school where focus is in reading), really getting to know eachother, learn how to share my opinion in a produtive way, helps to analyze, breaking barriers between eachother, practise listening (“that is hard for Arabs”), getting wisdom, learns to be a peace maker, respect differences, learn about our history, express myself and my feelings and emotions, makes me more aware of who I am and last bur not least “I am visible now!”.
Enough reasons to meet every Saturday as a group? I would think so!!

Back to Top

Connecting through sharing

Op maandag 26 maart 2012   /   blog, community building, dialoog, veranderen   /   Geef een reactie

Today we had the first meeting with the Arab Educational Center (AEI). We met in  the Sumud Story house, a community center where personal stories are collected. And personal stories we shared today! After a warm welcome and an introduction of the dialogue method that AEI has developed, we were invited to participate in a womens group. The best way to learn about a new way of dialogue is of course to experience it ourselves.

The dialogue focused on “Forgive and Forget”. We read a quote and reflected on it. “Feel deep inside what this words mean to you; what thoughts come to mind?” It was hard but we succeeded to be silent for two minutes and then started sharing stories about forgiveness. Our dialogue facilitator managed very well to create a safe atmosphere in no time, so very personal and impressive stories could be shared. A special moment of great openess and we all felt connected to eachother through our stories and across our differences.

We ended this dialogue with stating an action we wanted to do immediately. The same way a dialogue of ‘Nederland in dialoog’ ends. We decided among other things to walk to the wall just outside the Sumud House and looked at it together and made wishes for the future.
This wall that has been built right through the city of Bethlehem and separates the  city, the Palestinian villages and the settlements for security reasons. It’s very high and ugly and has disrupted a lot of lifes. In our blogs the wall topic will be discussed in more details the next days, I guess, because the impact on lifes of Palestinians is great.

The most impressive moments for me today were the sharing of stories and seeing the very professional dialogue facilitator doing an amazing job with the women. I learned a lot, not only from participating in dialogue, but also about living in the occupied territories of Palestine. 

Back to Top

Palestine dialogue

Op zaterdag 03 maart 2012   /   blog, dialoog, saamhorigheid, veranderen   /   1 Reactie

Only three more weeks and then I will fly to Tel-Aviv as member of a Dutch delegation of dialogue experts.
We will be trained by a Palestine organization in their dialogue method: several days of training and learning while doing. I am very excited about it, as you can imagine!
Our journey will take ten days and a great program has been prepared for us including visits to several organizations in cities in the occupied territories and Israel.
Any people we should meet related to dialogue (we FB-ers have a great network together!)? Please let me know and I’ll do my utmost to fit it in.
Being part of this delegation is a special occasion of my UWC-spirit in action and that means a great deal to me. Like UWC: we are going to learn a lot and have a personal experience that will bring about change, no matter what of how.
I promise I will report here.

Back to Top