Komt er een boom bij? (deel 3)

Geachte mevrouw,
In uw e-mail van 11 juni vraagt u of het mogelijk is dat het stadsdeel bij u voor de deur een boom plant. Volgens u is er voldoende ruimte.

Eén van mijn medewerkers heeft de situatie ter plekke bekeken. Helaas is er te weinig ruimte voor een boom. Dit komt omdat rond een boom altijd een zogenaamde boomkrans wordt gemaakt, welke een doorsnede van 1 meter heeft. Dan blijft er te weinig loopruimte voor voetgangers over.

Als in de toekomst de straat opnieuw wordt heringericht kan gekeken worden of er ruimte overblijft voor een boom. Wanneer de Nieuwe Leliestraat opnieuw wordt heringericht is op dit moment echter nog onbekend.

Met vriendelijke groet,
manager rayon west

Jammer van de uitkomst, maar ik vind dat mijn verzoek keurig is behandeld. Het stadsdeel heeft mijn verzoek serieus genomen en dat voelt goed.

Komt er een boom bij? (deel 2)

Onderwerp Verzoek planten boom

Geachte mevrouw,

Hiermee bevestigen wij de ontvangst van uw brief d.d. 11/06/2009. Met de behandeling van uw brief is de afdeling Rayon West van de sector Openbare Ruimte belast.

Het stadsdeel Centrum streeft ernaar uw brief binnen 6 weken te beantwoorden.

Hoogachtend,

Van Antwoord kwam er vandaag ook een ontvangstbevestiging.

Komt er een boom bij?

Eergisteren heb ik een aanvraag gedaan bij de Gemeente Amsterdam voor een extra boom in onze straat. We hebben er een stuk of 4-5 in de straat, maar volgens mij kan er best een bij. Voor ons huis is geen parkeerplaats en aan de rand van dit stuk brede stoep, past een boom.
Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren.

Mijn verzoek kwam binnen bij Antwoord (het loket van de Gemeente). Keurige bevestiging van ontvangst en daarna een mailtje waarin de vraag werd doorgestuurd naar het betreffende stadsdeel. Alleen was het mailtje aan mij gericht en niet aan Stadsdeel Centrum. Dat was binnen een dag rechtgezet. Gaat lekker snel!
Daarna kreeg ik een mailtje van het stadsdeel wat nu het precieze adres was. Dat had ik er in mijn aanvraag -dom, dom – niet bij gezet. Inmiddels weten ze dat ook.
Vandaag kreeg ik ook een mailtje van Antwoord waarin mij de vraag naar het precieze adres werd gesteld. Heb ik ook beantwoord.
Er zijn nu dus twee kanalen aan het werk voor de mogelijke boom.

Wordt vervolgd.

Lotta Blokker

In de tuinen van Museum De Buitenplaats in Eelde zag ik een buitengewone expositie van beelden. Ze zijn gemaakt door Lotta Blokker (1980) en de expositie heet “Stealing Beauty”. Ik heb ervan genoten en werd geraakt door deze prachtige beelden.
Vooral het beeld “I am here now” trof me zeer (zie hierboven). Een paar dagen voordat ik het zag, had ik zelf zo gestaan en laten weten dat ik er was. Ik voelde me toen zo krachtig en datzelfde zag ik in het beeld. En omdat het hoofd zo naar boven is gekeerd waardoor de keel zich kwetsbaar toont, is het niet de machokracht maar de kracht van binnenuit – de authentieke – die ook kwetsbaarheid in zich heeft. Prachtig!
Laat je inspireren in de tuinen, die ook erg mooi zijn. De expositie duurt tot 13 september 2009.
Hier ook een kort interview met Lotta Blokker.

The West Wing

In december had ik mezelf getrakteerd op de zeven seizoenen van de TV-serie The West Wing. En helaas zag ik deze week de allerlaatste aflevering (van de 150) van deze allerbeste TV-serie ooit. De serie werd ooit uitgezonden door RTL4 (op een onmogelijk tijdstip: zondag 23.30 uur…). Als je van het raakvlak tussen politiek en het ambtelijke houdt, of van scherpe dialogen, of van voortreffelijk acteerwerk, of van de Amerikaanse politiek, dan is dit je ding. In de USA trok de serie 17 miljoen kijkers…
Het laatste twee seizoenen (2004 en 2006) hebben de producenten zich laten inspireren door Barack Obama, die in in 2004 de Democratische conventie wist op te zwepen. Het is dan ook wonderlijk om te zien hoe voorspellend de serie is geweest voor de realiteit van de USA-verkiezingen in 2008.
Aanrader!

Boek: Paolo Giordano – De eenzaamheid van de priemgetallen

Wat een prachtig boek. Wat een indrukwekkend verhaal. Wat komt het boek dicht op de huid.
Giordano weet op feilloze wijze de werking van de psyche te verwoorden. De twee hoofdpersonen komen tot leven en ik voelde hun geestesgesteldheid. Af en toe moest ik het boek even wegleggen om bij te komen.
Het verhaal gaat over twee eenzame kinderen, ieder met een eigen trauma. Ze herkennen zich in elkaar en weten zich woordeloos door elkaar gesteund. Ze groeien op en kiezen hun eigen wegen, maar wachten ook op het moment dat ze weer bij elkaar zullen zijn.

Ik vind het boek van hetzelfde kaliber als Norwegian Wood van Murakami. Echt een aanrader!