Sinds enige tijd houd ik mijn agenda in de weekenden zo leeg mogelijk. Het feit dat de weekenden al maanden van tevoren volliepen begon me tegen te staan en gaf me zelfs stress. De grote winst van de lege agenda is dat er nu spontaan dingen kunnen ontstaan.
Een voorbeeld van een dag waarop ik niet anders dan gelukkig kan zijn: Vandaag wekt om half acht de geur van versgebakken brood me. Erik had er gisteravond aan gedacht de broodbakmachine te programmeren. De marmotjes heb ik in diepe slaap achtergelaten in bed. Op naar de de boerenmarkt. Even gesnuffeld in de boekwinkel naar nieuwe titels (niets gekocht, ik heb me ingehouden). Thuisgekomen met allemaal lekkers: rabarber, kersen, dadels, aardbeien, lekker olijfolie, ingrediënten voor loempia’s. De rabarber maar meteen in de pan. Straks komt een vriendin thee drinken. De dochter van een andere vriendin komt langs en gaat op pad met Florien. Erik laat weten dat we aan het eind van de middag gaan borrelen met oud-studiegenoten en vanavond denk ik dat we met z’n vieren een dvd gaan kijken. Emy is ondertussen haar verjaardagskado’s stuk voor stuk aan het uitproberen. Ze experimenteert nu met de Fashion Design Kit met allerlei stofjes. Ondertussen inspecteren we ook het Vlaamse Gaaiennest waar het dringen geblazen is met z’n vieren nu de vleugels groter worden.
Toch zijn er soms ook zulke dagen en dat ik niet dat geluksgevoel ervaar. Dat ik het voor lief neem en de hele dag al denk aan wat ik de week erna allemaal moet doen. Het is – denk ik – de kunst van de agenda die open staat voor spontane acties in combinatie met het vermogen in het hier-en-nu te zijn. Levenskunst is misschien wel gewoon het vermogen om in het hier-en-nu te zijn. En soms lukt dat, zoals vandaag!
Geef een reactie