Dit is mijn plankje met belangrijke inspiratiebronnen. Een rijtje boeken, een goudkleurig zakje met daarin een spreeksymbool (ronde steen) om te gebruiken in dialooggesprekken, een zwart fluwelen hoesje waarin mijn tafelopstellingen-set zit van Oase en mijn stiften in alle kleuren waarmee ik mindmaps maak.
De volgende boeken licht ik graag toe (van links naar rechts):
- Gifted lives van Joan Freeman. Zij heeft 35 jaar lang meer dan 200 kinderen gevolgd. Zowel gewone kinderen als hoogbegaafde kinderen. Omdat ze zo’n lang en uitgebreid onderzoek (testen, regelmatig terugkerende diepte interviews) heeft gedaan, kan ze conclusies trekken over de impact van hoogbegaafdheid op de levens van de betrokkenen. Het hangt erg af van de persoonlijkheid van de kinderen of ze hun enorme mogelijkheden ook weten te benutten in het leven. Veel van hen gaan door een crisis voordat ze echt hun weg vinden met de capaciteiten die ze hebben.
- Dialogue van William Isaacs, een boeiend standaardwerk over dialoog. Dialoog is wat mij betreft de mooiste vorm van gesprek waarin de diversiteit van de deelnemers tot haar recht komt en input biedt voor nieuwe inzichten. Ik noem dat ook wel “samen wijsheid ontginnen”.
- Illusies van Ingeborg Bosch, deed me ontdekken dat er mogelijkheden zijn om je oude vastgeroeste patronen te doorbreken en te helen. Wat mij zeer aanspreekt bij deze therapie is dat je radicaal naar jezelf kijkt. Dat je oorzaken voor hoe je je voelt niet in de omgeving zoekt maar in jezelf. Ik volgde de in het boek genoemde PRI-therapie en ben daarover nog steeds erg tevreden.
- Uit het harnas! van Paulien Assink en de PAL-opleiding, leerde me dat persoonlijke ontwikkeling een fysieke, emotionele, mentale en spirituele dimensie heeft. Door aan alle vier de dimensies te werken, kom je steeds een stapje dichter bij wie je werkelijk bent, je authentieke zelf.
- Perseverance van Margaret Wheatley. Persoonlijk mijn favoriete boekje. Ik kan het eindeloos herlezen omdat er zoveel inspirerende korte teksten in staan die me helpen om iedere keer weer in actie te komen en te ontwikkelen. Doorzettingsvermogen of standvastigheid, iedere keer weer komen opdagen: daar begint het mee!
- Synchroniciteit van Joseph Jaworski gaf me het inzicht dat ik niet heel erg mijn best hoef te doen om te vinden waarvan mijn hart harder gaat kloppen. Het gaat erom goed op te letten om de kansen te zien en vertrouwen te hebben dat je dan weet wat je te doen staat.
- Leiderschap en de nieuwe fysica van Margaret Wheatley was een boek dat ik ademloos las, omdat het de verbanden laat zien tussen veranderingen in de natuur en in organisaties. Het was een kennismaking met velden die waarden vertegenwoordigen. Hoe die ontstaan, in stand blijven, groeien en vergaan.
- Overcoming organizational defenses van Chris Argyris is een compact geschreven boek over patronen waarin we met z’n allen verstrikt zijn geraakt. Hierdoor raken onderwerpen tussen mensen en in organisaties onbespreekbaar. Het boek maakte dat ik begreep hoe het komt dat onuitgesproken onderstromen ontstaan in organisaties en waarom ik ze zo graag onder woorden breng en bespreekbaar maakt. Door mijn werk bij Het Consulaat maakte ik er kennis mee.
- Eerste Hulp Bij Ongewenste resultaten van Loes Wouterson en Pim Bouwman maakt een Nederlandse vertaalslag van de complexe boeken van Chris Argyris naar een praktisch toepasbaar boek. Het is het basisboek van waaruit Het Consulaat mooi werk doet om onbespreekbare zaken bespreekbaar te maken in organisaties en waar ik in de praktijk veel heb geleerd.
- Managementteams van Meredith Belbin en de Masterclass Belbin van Rob Groen, gaven me een theoretisch kader om onzichtbare diversiteit tussen mensen te gaan herkennen, erkennen en benutten. Een prachtige en op het tweede gezicht veel diepgaandere theorie over authenticiteit en diversiteit. Goed worden waar je goed in bent (authenticiteit) en onderkennen wat een ander beter kan en de ander betrekken bij wat je wil bereiken (diversiteit).
- Erkennen wat er is/Stilte in het midden van Bert Hellinger gaat over systemisch werken en de kracht van opstellingen. Opstellingen maken dynamieken tussen mensen zichtbaar en voelbaar, waarna de goede dynamiek bekrachtigd kan worden en de begrip voor de lastige dynamiek kan ontstaan. Ik heb hierover nauwelijks gelezen maar in mijn werk en opleidingen veel ervaringen opgedaan die mij sterken in mijn vertrouwen dat opstellingen helend kunnen zijn voor vastgeroeste patronen.
Verder werk ik vanuit een waarderende onderzoekende aanpak (Appreciative Inquiry). Dat gaat vanzelf en als ik dat niet doe, merk ik dat ik haper. Appreciative Inquiry betekent dat ik werk vanuit een positief geformuleerde vraag. Ik los dus geen problemen op, maar help versterken wat goed werkt. Werken vanuit dit kader roept een stimulerende sfeer op en geeft energie. Het afgelopen jaar ervoer ik hoe sterk dit zich inmiddels in mij geworteld heeft, omdat ik meewerkte aan aan probleem-georiënteerde opdracht. Ik merkte hoe ik alles voortdurend herformuleer of herorden. Nuttige ontdekking.
En mijn leermeesters zijn:
- Paulien Assink en Hein Gubbels van Pioniers in Authentiek Leiderschap, die mij leren werkelijk vanuit mijn authentieke kern te leven en daarin steeds ontdekkingen te doen;
- René Maas, die mij leert hoe je door Focusing innerlijke dialoog op gang kan brengen;
- Mijn U-Lab, een groep toegewijde mensen die elkaar stimuleren de camera steeds weer naar zichzelf te draaien op zoek naar het verbeteren van de wereld;
- Mijn samenwerkingspartners!
